Overtoom 245, 1054 HV, Amsterdam | [email protected] | +31.20.8899001

⟵ Rerug naar het artikel

Duitse influencer volgt zijn schoenen die aan het Rode Kruis zijn gedoneerd: het experiment zorgt voor opschudding

Meer dan 600 ton textiel per dag wordt in Duitsland ingezameld voor hergebruik of hulpverlening, maar slechts een fractie bereikt daadwerkelijk de bedoelde ontvangers.

Een Duitse influencer besloot te achterhalen waar zijn eigen paar sneakers terechtkomt nadat hij ze bij het Rode Kruis had afgegeven. Wat begon als een persoonlijke nieuwsgierigheid groeide uit tot een mediastorm over transparantie, donaties en consumptiegewoonten. Zijn video – binnen 48 uur meer dan vier miljoen keer bekeken – stelt vragen over vertrouwen in liefdadigheidsketens en wat huishoudens kunnen doen om misverstanden te vermijden.

Een GPS-zool legt de route bloot

De 28‑jarige influencer Leon Wagner, bekend van zijn duurzaamheidspodcast, plaatste een kleine GPS‑zender in de zool van zijn afgedragen sportschoenen voordat hij ze schonk aan het Duitse Rode Kruis (DRK). Binnen drie weken toonde het signaal dat de schoenen niet naar een hulporganisatie in Oost-Europa waren gegaan, zoals verwacht, maar via een tussenhandelaar in Ghana terechtkwamen op een tweedehandsmarkt in Accra.

Volgens gegevens van het Bundesumweltamt wordt jaarlijks ruim 1,3 miljoen ton kleding ingezameld door liefdadigheidsinstellingen. Slechts 40% daarvan wordt gratis verstrekt; de rest wordt verkocht aan opkopers of gerecycleerd. Wagner’s experiment maakte zichtbaar wat rapporten al jaren signaleren, maar wat zelden viraal werd: het merendeel van de donaties verandert onderweg van bestemming.

Rode Kruis verdedigt zijn keten

Het DRK reageerde snel met een verklaring: de organisatie zegt dat doorverkoop essentieel is om logistieke kosten te dekken en noodhulp te financieren. Ze benadrukte dat elk kledingstuk volgens Europese regelgeving wordt gecontroleerd en dat niets “illegaal” verdwijnt. Toch leidde Wagners filmpje tot meer dan 15.000 klachtenmails bij regionale afdelingen binnen twee dagen.

Feiten die de discussie voeden

  • Ongeveer 60% van alle ingezamelde textiel gaat naar exportmarkten buiten Europa.
  • Gemiddelde opbrengst per kilo herbruikbare kleding: €0,75.
  • Inkomens uit verkoop vormen tot 25% van het jaarbudget van sommige lokale afdelingen.
  • Duitsland telt meer dan 120 commerciële inzamelpartners onder contract met liefdadigheidsorganisaties.

Het DRK kondigde aan transparantieverslagen te publiceren over herkomst en eindbestemming van donaties. Maar experts wijzen erop dat zonder uniforme Europese trackingnorm dergelijke initiatieven beperkt blijven tot goodwillverklaringen.

Huishoudens twijfelen: doneren of verkopen?

In Duitse steden verschenen al posters van particuliere recyclers met slogans als “Weet jij waar je kleding heen gaat?”. Tegelijkertijd neemt het aantal particuliere online doorverkopen toe via platforms zoals Vinted en eBay Kleinanzeigen. Consumenten voelen zich verscheurd tussen altruïsme en wantrouwen.

NieuwsDit onzichtbare insect sluipt rond in huizen in de zomer en valt duizenden huishoudens binnen

Socioloog Anke Reuter stelt vast dat vooral vrouwen boven de vijftig – traditioneel verantwoordelijk voor textieldonaties binnen huishoudens – hun gewoonten herzien sinds de reportage. Het idee van directe hulp verdraagt zich slecht met de ontdekking van internationale handelsroutes die winst opleveren uit giften.

Van goede daad naar handelswaar

De casus legt een structurele realiteit bloot: wereldwijde markten behandelen gebruikte schoenen als bulkgoed, niet als humanitaire bijdrage. Volgens cijfers van Eurostat steeg de export van gedragen schoeisel vanuit Duitsland tussen 2019 en 2023 met 27%, goed voor ruim 90.000 ton per jaar. Landen als Ghana, Kenia en Pakistan behoren tot de topbestemmingen.

Bestemming Tonnage (2023) Gemiddelde prijs per kilo (€)
Ghana 22.400 0,82
Kenia 18.700 0,76
Pakistan 15.900 0,69
Binnenlands hergebruik (Duitsland) 12.500

Zodra goederen eenmaal verkocht worden aan exporteurs, verliezen liefdadigheidsinstellingen elke controle over verdere distributie. De grens tussen hulp en handel vervaagt volledig zodra containers vertrekken uit Europese havens.

Kleine keuzes met groot effect thuis

Wagners experiment zet druk op huishoudens om kritischer te kijken naar wat zij weggeven en hoe. Praktisch gezien bestaat er wel degelijk verschil tussen inzamelpunten die samenwerken met erkende non‑profitnetwerken en anonieme containers zonder label of contactadres. Een eenvoudige controle – staat er een keurmerk zoals FairWert of BVSE? – bepaalt vaak of donaties gratis hulp of commerciële waar worden.

Duitse gemeenten overwegen intussen verplichte QR‑codes op inzamelcontainers zodat burgers kunnen volgen welke organisatie verantwoordelijk is voor transport en verwerking. Voor gezinnen betekent dit minder giswerk bij het opruimen van kasten én meer zekerheid over waar hun goedbedoelde gaven belanden.

Tussen idealisme en systeemfout

Nog voordat nieuwe regels ingaan – gepland uiterlijk eind 2025 volgens het federale milieuministerie – blijft de vraag open wie baat heeft bij onze vrijgevigheid: de ontvanger in nood of de handelaar die marge ziet in filantropie? Leon Wagners GPS‑zool heeft geen moreel oordeel geveld; hij heeft enkel gelopen waar miljoenen schoenen al gingen, zonder dat iemand keek waarheen.

Geef je feedback

Beoordeel als eerste deze post
of laat een gedetailleerde recensie achter


Deel deze post nu!


60 beoordelingen op "Duitse influencer volgt zijn schoenen die aan het Rode Kruis zijn gedoneerd: het experiment zorgt voor opschudding"

Laat een recensie achter

60 meningen